कामासने ३
गेल्या एका वर्षात "मराठी झवाझवी" ह्या ’काम’ विषयाला वाहीलेल्या वाहिनीवर "कामासने" हा मी सादर केलेला कार्यक्रम तुफान गाजला. मधुराणीचा ह्या यशात भरपुर वाटा होता. सुरवातीचे दोन कार्यक्रम सादर करायला तिने प्रचंड मेहनत घेवुन मला सहयोग दिला. त्यानंतरच्या काही भागासाठी मला मधुची धाकटी बहीण मितालीने मदत केली. ती माझी सहाय्यक बनली. कार्यक्रम बनवण्यासाठी रिसर्च, निर्देशन व निवेदनाची जबाबदारी मी माझ्याकडेच ठेवली. प्रात्यंक्षिके करायची जबाबदारी मिताली व तिचे काही विद्यार्थी यांच्यावर सोपवली.
आम्ही एकंदर १२ एपिसोड सादर केली. महाराष्ट्रात व हिंदूस्तानात तर कामासने गाजलीच पण अनेक पाश्च्यात्य देशातूनही कामासने इंग्लिश व इतर युरोपियन भाषांतून हे कार्यक्रम डब करुन दाखवले गेले.
मला हे वर्ष फारच चांगले गेले. ४ वर्षापूर्वी एमए केल्यानंतर मी लगेच कामशास्त्र विषयातला माझा प्रबंध स्विडनमधील लेंड (गंमत म्हणजे या गावाचे स्पेलिंग ’लंड’ असे आहे) महाविद्यायलाला सादर केला होता. इतकी वर्षे त्यांनी मला काहीच कळवले नव्हते. पण युरोपमध्ये माझा कार्यक्रम गाजल्यावर अचानक मला त्यांनी कळवले की माझा प्रबंध त्यांनी स्विकारला आहे व मला ते डॉक्टरेट देत आहेत. ही पदवी स्वीकारण्यासाठी त्यांनी मला तातडीने लेंडला बोलावले. तिथे मला १ महिना रहायला लागणार होते.
माझ्या प्रेम कामकर या नावासमोर ’डॉक्टर’ ही पदवी लागण्याचे माझे लहानपणापासूनचे स्वप्न अखेरीस सत्यात येणार होते! डॉ. प्रेम कामकर. मी हवेत तरंगायचोच बाकी होतो.
थोड्या दिवसातच मला रितसर निमंत्रण मिळाले. मी मुंबई ते लंडन ते कोपेनहेगनला पोचलो. तेथुन उरलेला प्रवास रेल्वेने करुन स्विडनच्या स्कान भागातल्या लेंड शहरातील पोचलो. स्वीडनमधल्या सर्वात उबदार समजल्या जाणाऱ्या या शहरात पोचलो तेव्हा भर दुपारी तपमानाचा पारा शुन्याखाली होता.
दुसऱ्या दिवशी अनिता क्रोना नावाच्या बाईला भेटलो. ही प्रचंड सहा फुटी १५० किलोची (हा तपशील मला बाईंनी दिला) प्रोफेसर बाई माझी गाईड होती. ती लेंड विश्वविद्यालयात सेक्स विषयाची विभागप्रमुख होती.
१५० किलो वजनातला बराचसा ऎवज कंबरेच्या वर व खाली होता. कमरेवरचे बरेचसे किलो तिच्या छातीवरच्या दोन कलिंगडात विभागले होता. तर कमरेखालचे किलो गुबगुबीत दिसणाऱ्या ढुंगाणात विभागले होते. आकार व वजन ’एक्स्ट्रा लार्ज" साईजची असुनही मी तिला भेटलो तेव्हा गर्द निळ्या बिझनेस ड्रेस घातलेली अनिता मला प्रथम दर्शनी आवडली. अनिताचा आकार सोडला तर तिची गणना मी ’देखणी’ या वर्गात केली असती.
अनिताचे वय काय असावे हा विचार मी तिला भेटलो त्या क्षणापासुन करत होतो कारण स्कॅवेंडीयन लोकांना फिटनेसचे अफाट वेड असते. वेळ मिळेल तेव्हा हे लोक जिममध्ये, रस्त्यात पळत असतात, व्यायाम करत असतात. त्यामुळे बहुतेक बायकांच्या शरिरावर चरबी नसते. त्यामुळे त्या ४० व्या वर्षीच बऱ्याच जणीच्या चेहऱ्यावर थंडीमुळे सुरकुत्या पडुन म्हाताऱ्या दिसतात.
गुलाबी गोबऱ्या गालाची अनिताबाई दहा जणीत नाही तर लेंड शहराच्या तमाम ८०,००० लोकसंख्येतही उठुन दिसल्या असत्या इतक्या दिसायला चांगल्या होत्या.
सोनेरी केसाच्या निळ्या डोळ्याच्या हसऱ्या बाईंच्या आवाजात तिच्या चेहऱ्याइतका गोडवा होता. ती हौशी ऑपेरा गायीका होती (तपशिल बाई).
तिचे इंग्लिश फारच छान होते. त्यामुळे पुढचे ४ आठवडे स्विडनच्या मुक्कामात ती माझी गाईड, फिलॉसॉफर, मैत्रिण सर्व काही होती.
पदवीदानाचा समारंभ मी पोचल्याच्या दुसऱ्या दिवशी आटपला. सगळ्या स्थानीक वर्तमान पत्रात माझा फोटो आला.
मला तिथे गेल्यावर कळले की तिथल्या एका पोर्नो टिव्ही लोकल चॅनेलने मला स्पॉन्सर केले होते व माझा विमान तिकिटासह आलीशन हॉटेल सकट १ महिना रहायचा सर्व खर्च त्यांनी केला होता. असे असल्याने उरलेल्या दिवसात माझ्या मुलाखती, प्रात्यंक्षीके मी त्या मिडिया ग्रुपला देणार ही त्यांची अपेक्षा असणार हे मला सांगावे लागले नाही.
तिसऱ्या दिवशी शनिवार होता, अनिताला सुट्टी होती त्यामुळे तिने मला मोठ्या अभिमानाने तिचे देखणे कॅंपस, शहर व स्कान कौंटी दाखवली. दुपारी महागड्या रेस्टॉरंटमध्ये नेले व खास स्विडीश पक्वांन्ने खायला घातली. संध्याकाळी तिने मला तिच्या घरी डिनरचे आमंत्रण दिले.
कॅंपसमध्येच अनिताचे टुमदार घर होते. त्या मोठ्या घरात अविवाहीत अनिता तिच्या मांजरांच्या सोबतीने एकटी रहात होती. तिच्या घरी मी पोचलो तेव्हा ती मस्त लाल पंजाबी ड्रेस घालुन दारात उभी राहुन एकदम अगत्याने माझे स्वागत केले. त्यामुळे मला एकदम मोकळे वाटले व त्या अनोळखी लोकांच्या अनोळखी भाषेच्या देशात एक महिना कसा काढायचा हा माझ्या डोक्यात पिंगा घालणारा मोठा प्रश्न सुटला.
तिच्या घराच्या प्रशस्त सीटींग रुममध्ये आम्ही स्विडिश वोडका पित गप्पा सुरु केल्या. छोट्याश्या क्रिस्टल ग्लासमधुन कडक वोडका पिणे मला काही जमले नाही. एका ड्रिंकमध्ये मेंदूला झिणझिण्या आल्या, पण ती मात्र पाणी प्यायल्या सारखी पित होती.
हिन्दुस्तानात न येताही तिला आपल्या देशाबद्दल भरपुर माहित होते. आपली पुराणे, वेद, आयुर्वेद, आपली प्राचीन संस्कृती यावर ती भरभरुन बोलत होती. मला माहीत नसलेल्या अनेक चिजा तिला माहीत होत्या व माझ्या ज्ञानात ती भर टाकत होती. मी तिची एकपात्री बडबड फक्त ऎकत होतो कारण मला बोलायला वावच नव्हता.
मग तिची गाडी कामशात्रावर आली. या विषयावर पण तिला इतके अफाट माहीती होते की मी मानलेच. मग ती माझ्या कामासने या कार्यक्रमावर आली. अचानक तिने मला विचारले ’तू हा प्रोग्राम लाईव करतो ना?"
मी होकारार्थी उत्तरताच तिने पुढचा प्रश्न टाकला. "एक तासाच्या प्रोग्रामसाठी शूटींग ४० मिनिटे होते का?" मी परत होकारार्थी डोके हलवले.
"त्या चाळीस मिनिटाच्या सेक्स शोत तू किती वेळा पाणी गाळलेस?"
मी हसलो. "एकदाही नाही. पण शोच्या शेवटी मात्र माझ्या गोट्या दूखुन काळ्या निळ्या पडत व माझ्या को-होस्टेसला माझ्यावर इलाज करावा लागे." तिला मला काय म्हणायचे आहे ते समजले. ती हसली.
"तू ही कला कुठे शिकलास?" तिने निरागसपणे विचारले.
मी तिला समजावले "अनिता वात्स्यायनने ह्यावर कामसुत्रात खुप विवेचन केले आहे. शिवाय या कार्यक्रमाची प्रणेता मधु माझी गुरु होती मला मदत करायला."
तिने माझ्याकडे रोखुन पाहीले व पुढचा बाउंसर टाकला. "तू तिच्यावर प्रेम करतोस का?"
मी जोरात हसलो. "प्रेम करायला तिच्याकडे वेळ नसतो. शिवाय आम्ही दोघेही प्रोफेशनल्स आहोत" ती समजायचे ते समजली.
"तु वायग्रासारखी उत्तेजक घेतोस का?" ती मला खोदुन विचारत होती.
"आम्हा हिन्दुस्तानींना अशा गोष्टींची जरूर पडत नाही." मी जोरात उत्तर दिले.
"तुमच्या हिंदूच्या इतक्या छोट्या नुन्न्या असतात, मग तुम्ही हे कसे करु शकता?" अनिताने आचंब्याने पुढचा प्रश्न विचारला.
"तु कामासने हा माझा शो परत बघ आणी ठरव की माझी नुन्नी आहे की मोठे हत्यार आहे"
ती जरा वरमली."अरे मी तुझी थट्टा विनोद करत होते" अनिताने सावरासावर केली.
आता मीपण जोरात आलो होतो. " माझे लिंग स्त्रीच्या योनीत न घुसवता मी स्त्रीला १५ मिनीटात स्खलीत करु शकतो." मी फुशारकी मारली. बहुदा वोडका बोलत होती.
"बघ विचार करुन बोल" तिने मला उस्कावले.
गेल्या एका वर्षात "मराठी झवाझवी" ह्या ’काम’ विषयाला वाहीलेल्या वाहिनीवर "कामासने" हा मी सादर केलेला कार्यक्रम तुफान गाजला. मधुराणीचा ह्या यशात भरपुर वाटा होता. सुरवातीचे दोन कार्यक्रम सादर करायला तिने प्रचंड मेहनत घेवुन मला सहयोग दिला. त्यानंतरच्या काही भागासाठी मला मधुची धाकटी बहीण मितालीने मदत केली. ती माझी सहाय्यक बनली. कार्यक्रम बनवण्यासाठी रिसर्च, निर्देशन व निवेदनाची जबाबदारी मी माझ्याकडेच ठेवली. प्रात्यंक्षिके करायची जबाबदारी मिताली व तिचे काही विद्यार्थी यांच्यावर सोपवली.
आम्ही एकंदर १२ एपिसोड सादर केली. महाराष्ट्रात व हिंदूस्तानात तर कामासने गाजलीच पण अनेक पाश्च्यात्य देशातूनही कामासने इंग्लिश व इतर युरोपियन भाषांतून हे कार्यक्रम डब करुन दाखवले गेले.
मला हे वर्ष फारच चांगले गेले. ४ वर्षापूर्वी एमए केल्यानंतर मी लगेच कामशास्त्र विषयातला माझा प्रबंध स्विडनमधील लेंड (गंमत म्हणजे या गावाचे स्पेलिंग ’लंड’ असे आहे) महाविद्यायलाला सादर केला होता. इतकी वर्षे त्यांनी मला काहीच कळवले नव्हते. पण युरोपमध्ये माझा कार्यक्रम गाजल्यावर अचानक मला त्यांनी कळवले की माझा प्रबंध त्यांनी स्विकारला आहे व मला ते डॉक्टरेट देत आहेत. ही पदवी स्वीकारण्यासाठी त्यांनी मला तातडीने लेंडला बोलावले. तिथे मला १ महिना रहायला लागणार होते.
माझ्या प्रेम कामकर या नावासमोर ’डॉक्टर’ ही पदवी लागण्याचे माझे लहानपणापासूनचे स्वप्न अखेरीस सत्यात येणार होते! डॉ. प्रेम कामकर. मी हवेत तरंगायचोच बाकी होतो.
थोड्या दिवसातच मला रितसर निमंत्रण मिळाले. मी मुंबई ते लंडन ते कोपेनहेगनला पोचलो. तेथुन उरलेला प्रवास रेल्वेने करुन स्विडनच्या स्कान भागातल्या लेंड शहरातील पोचलो. स्वीडनमधल्या सर्वात उबदार समजल्या जाणाऱ्या या शहरात पोचलो तेव्हा भर दुपारी तपमानाचा पारा शुन्याखाली होता.
दुसऱ्या दिवशी अनिता क्रोना नावाच्या बाईला भेटलो. ही प्रचंड सहा फुटी १५० किलोची (हा तपशील मला बाईंनी दिला) प्रोफेसर बाई माझी गाईड होती. ती लेंड विश्वविद्यालयात सेक्स विषयाची विभागप्रमुख होती.
१५० किलो वजनातला बराचसा ऎवज कंबरेच्या वर व खाली होता. कमरेवरचे बरेचसे किलो तिच्या छातीवरच्या दोन कलिंगडात विभागले होता. तर कमरेखालचे किलो गुबगुबीत दिसणाऱ्या ढुंगाणात विभागले होते. आकार व वजन ’एक्स्ट्रा लार्ज" साईजची असुनही मी तिला भेटलो तेव्हा गर्द निळ्या बिझनेस ड्रेस घातलेली अनिता मला प्रथम दर्शनी आवडली. अनिताचा आकार सोडला तर तिची गणना मी ’देखणी’ या वर्गात केली असती.
अनिताचे वय काय असावे हा विचार मी तिला भेटलो त्या क्षणापासुन करत होतो कारण स्कॅवेंडीयन लोकांना फिटनेसचे अफाट वेड असते. वेळ मिळेल तेव्हा हे लोक जिममध्ये, रस्त्यात पळत असतात, व्यायाम करत असतात. त्यामुळे बहुतेक बायकांच्या शरिरावर चरबी नसते. त्यामुळे त्या ४० व्या वर्षीच बऱ्याच जणीच्या चेहऱ्यावर थंडीमुळे सुरकुत्या पडुन म्हाताऱ्या दिसतात.
गुलाबी गोबऱ्या गालाची अनिताबाई दहा जणीत नाही तर लेंड शहराच्या तमाम ८०,००० लोकसंख्येतही उठुन दिसल्या असत्या इतक्या दिसायला चांगल्या होत्या.
सोनेरी केसाच्या निळ्या डोळ्याच्या हसऱ्या बाईंच्या आवाजात तिच्या चेहऱ्याइतका गोडवा होता. ती हौशी ऑपेरा गायीका होती (तपशिल बाई).
तिचे इंग्लिश फारच छान होते. त्यामुळे पुढचे ४ आठवडे स्विडनच्या मुक्कामात ती माझी गाईड, फिलॉसॉफर, मैत्रिण सर्व काही होती.
पदवीदानाचा समारंभ मी पोचल्याच्या दुसऱ्या दिवशी आटपला. सगळ्या स्थानीक वर्तमान पत्रात माझा फोटो आला.
मला तिथे गेल्यावर कळले की तिथल्या एका पोर्नो टिव्ही लोकल चॅनेलने मला स्पॉन्सर केले होते व माझा विमान तिकिटासह आलीशन हॉटेल सकट १ महिना रहायचा सर्व खर्च त्यांनी केला होता. असे असल्याने उरलेल्या दिवसात माझ्या मुलाखती, प्रात्यंक्षीके मी त्या मिडिया ग्रुपला देणार ही त्यांची अपेक्षा असणार हे मला सांगावे लागले नाही.
तिसऱ्या दिवशी शनिवार होता, अनिताला सुट्टी होती त्यामुळे तिने मला मोठ्या अभिमानाने तिचे देखणे कॅंपस, शहर व स्कान कौंटी दाखवली. दुपारी महागड्या रेस्टॉरंटमध्ये नेले व खास स्विडीश पक्वांन्ने खायला घातली. संध्याकाळी तिने मला तिच्या घरी डिनरचे आमंत्रण दिले.
कॅंपसमध्येच अनिताचे टुमदार घर होते. त्या मोठ्या घरात अविवाहीत अनिता तिच्या मांजरांच्या सोबतीने एकटी रहात होती. तिच्या घरी मी पोचलो तेव्हा ती मस्त लाल पंजाबी ड्रेस घालुन दारात उभी राहुन एकदम अगत्याने माझे स्वागत केले. त्यामुळे मला एकदम मोकळे वाटले व त्या अनोळखी लोकांच्या अनोळखी भाषेच्या देशात एक महिना कसा काढायचा हा माझ्या डोक्यात पिंगा घालणारा मोठा प्रश्न सुटला.
तिच्या घराच्या प्रशस्त सीटींग रुममध्ये आम्ही स्विडिश वोडका पित गप्पा सुरु केल्या. छोट्याश्या क्रिस्टल ग्लासमधुन कडक वोडका पिणे मला काही जमले नाही. एका ड्रिंकमध्ये मेंदूला झिणझिण्या आल्या, पण ती मात्र पाणी प्यायल्या सारखी पित होती.
हिन्दुस्तानात न येताही तिला आपल्या देशाबद्दल भरपुर माहित होते. आपली पुराणे, वेद, आयुर्वेद, आपली प्राचीन संस्कृती यावर ती भरभरुन बोलत होती. मला माहीत नसलेल्या अनेक चिजा तिला माहीत होत्या व माझ्या ज्ञानात ती भर टाकत होती. मी तिची एकपात्री बडबड फक्त ऎकत होतो कारण मला बोलायला वावच नव्हता.
मग तिची गाडी कामशात्रावर आली. या विषयावर पण तिला इतके अफाट माहीती होते की मी मानलेच. मग ती माझ्या कामासने या कार्यक्रमावर आली. अचानक तिने मला विचारले ’तू हा प्रोग्राम लाईव करतो ना?"
मी होकारार्थी उत्तरताच तिने पुढचा प्रश्न टाकला. "एक तासाच्या प्रोग्रामसाठी शूटींग ४० मिनिटे होते का?" मी परत होकारार्थी डोके हलवले.
"त्या चाळीस मिनिटाच्या सेक्स शोत तू किती वेळा पाणी गाळलेस?"
मी हसलो. "एकदाही नाही. पण शोच्या शेवटी मात्र माझ्या गोट्या दूखुन काळ्या निळ्या पडत व माझ्या को-होस्टेसला माझ्यावर इलाज करावा लागे." तिला मला काय म्हणायचे आहे ते समजले. ती हसली.
"तू ही कला कुठे शिकलास?" तिने निरागसपणे विचारले.
मी तिला समजावले "अनिता वात्स्यायनने ह्यावर कामसुत्रात खुप विवेचन केले आहे. शिवाय या कार्यक्रमाची प्रणेता मधु माझी गुरु होती मला मदत करायला."
तिने माझ्याकडे रोखुन पाहीले व पुढचा बाउंसर टाकला. "तू तिच्यावर प्रेम करतोस का?"
मी जोरात हसलो. "प्रेम करायला तिच्याकडे वेळ नसतो. शिवाय आम्ही दोघेही प्रोफेशनल्स आहोत" ती समजायचे ते समजली.
"तु वायग्रासारखी उत्तेजक घेतोस का?" ती मला खोदुन विचारत होती.
"आम्हा हिन्दुस्तानींना अशा गोष्टींची जरूर पडत नाही." मी जोरात उत्तर दिले.
"तुमच्या हिंदूच्या इतक्या छोट्या नुन्न्या असतात, मग तुम्ही हे कसे करु शकता?" अनिताने आचंब्याने पुढचा प्रश्न विचारला.
"तु कामासने हा माझा शो परत बघ आणी ठरव की माझी नुन्नी आहे की मोठे हत्यार आहे"
ती जरा वरमली."अरे मी तुझी थट्टा विनोद करत होते" अनिताने सावरासावर केली.
आता मीपण जोरात आलो होतो. " माझे लिंग स्त्रीच्या योनीत न घुसवता मी स्त्रीला १५ मिनीटात स्खलीत करु शकतो." मी फुशारकी मारली. बहुदा वोडका बोलत होती.
"बघ विचार करुन बोल" तिने मला उस्कावले.
No comments:
Post a Comment